نامه به برادر شهیدم
برادر شهیدم
سلام
زمین که لطفی ندارد از آسمان چه خبر؟؟
نامدار در آسمان . . .
از تبار رشید مردانی هستی که در کوله خاکیشان حتی نامشان هم سنگینی می کرد . . .
بزرگوار بگو ما با بی نشانیمان در آسمان چه کنیم ؟؟!!؟!؟؟!؟
تویی که مومن بودن در کلام مولامان علی (ع) را به عالی ترین جلوه بصری درآورده ای !
ای مومنی که ترجیح دادی در خلسه خمول عارفانه باقی بمانی
و از شراب طهور گمنامی دو ، سه پیمانه ای بیش تر بنوشی
تا ما زمینیانِ خاکی ِ در گل مانده مجالی برای شناختت پیدا نکنیم
و جاهلانه از تو یادنکنیم !
تویی که ""شهادت"" زا فضیلت برنده شدن در مسابقه معنویت و رسیدن به رضوان الهی را دارا می باشی ...
تویی که در عین ناپیدایی گم نشده ای
و در عین حضور ، ناشناخته ای
و دلت چراغ هدایت
تو برایمان دعا کن
که دست های رو به آسمانمان
و پاهای در گل فروماندیمان از هم جدا شوند
تا شاید راهی به آسمان پیدا کنیم
زیرا تو حقیقتی آسمانی هستی که برای شناختنت باید به آسمان سفر کرد
برادرم ...... دعا کن برایمان ......
که پروانه وجودمان را فدا کنیم بر گرد ذات اقدس الهی هم چون تو
اگرچه هم چون من ای ، هیچ گاه به گرد پای چون تویی نمی رسد ...
///////////اللهم ارزقنا توفیق شهادت فی سبیلک /////////////
کلمات کلیدی :
